Eerst de beste wensen voor 2015
Dat het een mooi jaar mag worden vol van geluk, gezondheid en wijsheid.
Hier is het jaar rustig begonnen, gelukkig maar.
Ons meiske groeit en bloeit als de roos die ze is.
Ze heeft nu maatje 80 aan en is 76cm lang.
Ze is dol op boekjes zoals je kunt zien.
En ze heeft ondertussen een mond vol tanden.
Ze loenst soms nog dat het een lieve lust is, maar het wordt al minder.
We plakken haar ogen om en om af, elke dag 15 minuten het ene en de volgende dag het andere oog.
Als de pleister af mag, krijgen we altijd een hele dikke glimlach van opluchting.
In het vorige bericht heb ik geschreven over het rollen...
Nou, daar heeft Rosa echt geen zin in en dat laat ze wel merken ook.
Als het mevrouw niet zint, zet ze een hele grote keel op.
Ze zit nu eenmaal veel liever rechtop.
Ook van kruipen heeft ze nog nooit gehoord, daar ziet ze het nut niet van in.
Tja, als je benen niet echt meewerken is dat natuurlijk ook een enorme opgave.
De spieren aan de binnenkant van de benen zijn nog erg zwak.
En die zijn belangrijk voor het omrollen, kruipen etc... word vervolgd.
Maar zitten, dat doet ze graag en heel goed.
Sinds november 2014 zit ze los en los voor Rosa is met een paar kussens in haar rug.
Dat als ze omvalt, dat ze dan zacht terecht komt.
Eerst hield ze zich nog stevig vast aan de spijlen van de box, om te zitten.
En nu zit ze zelf waardoor ze twee handen vrij heeft om te spelen.
Dat doet ze het allerliefste natuurlijk.
Als ze omvalt, komt ze steeds beter en vaker weer zelf recht.
Er zit een enorme kracht in dat kleine lijfje, en een wilskracht!!
Spelen met grote zus
Ik zit al recht in mijn badzitje
Spelen met twee handen is het allerleukste!!
En ja, in een gewone stoel zonder steun, knap he...(december 2014)
En ze is ondertussen natuurlijk gewoon jarig geweest en 1 jaar geworden.
Voor mijn gevoel was ze lichamelijk (en geestelijk) toen nog geen 1 jaar, maar 8 maanden.
Ze is zo aan het knokken voor de gewone dingen, dat ze daar veel energie voor nodig heeft.
Dus het zitten en spelen bedoel ik dan...
We zijn laatst bij het consultatiebureau geweest voor de prikjes.
Daar deden we wat spelletjes om te kijken hoe ver ze is.... en ja, ongeveer 4 maanden eraf qua ontwikkeling. Daar kwamen we op uit, het is ook prima.
Ze is goed zoals ze is, dat zei Amber laatst ook al.
Rosa is een enorme observeerder, ze heeft feilloos door wat er allemaal gebeurd.
Soms gaat ze ineens meepraten en brabbelt ze erop los. (ze zei mama afgelopen oktober)
Maar meestal kijkt en luistert mevrouwtje en trekt ze haar plan. Het praten, dat komt wel...
Eten gaat prima, drinken uit een beker redelijk, daar heeft ze gewoon geen zin in denk ik soms.
Bij mama drinken is natuurlijk veel gemakkelijker en gezelliger.
Als ze moet, dus als ik er niet bij ben, dan drinkt ze wel uit een beker... de boef!!
Zie je het verschil, hier zit ze net in de tripp-trap stoel.
Ze steunt nog met beide handen op tafel en heeft een kussen nodig om op te vullen.
Nu heeft ze dat niet meer nodig.
Kinderen van 1 zijn echte ontdekkers, ze willen het liefste doen wat mama doet en overal aan, in en op zitten. Rosa kan dat nog niet zeggen met woorden, maar ik zie heel veel aan haar.
Nu weten we dat ze dol is op bestek, borden en bakjes.
En toen ik op een dag de besteklade open deed om iets op te ruimen, ging ze hard lachen.
Dus ja, ik heb haar in de stoel, op hoogte bij die lade gezet.... dolle pret!!
Ze heeft bijna een uur zitten spelen, alles erin en eruit en erin en eruit.
Geweldig...
Rosa is in juli nog op controle geweest, noem het apk voor kindjes met spina bifida, de Spina-poli in het Radboud. Ze zeiden toen dat ze haar er heel goed uit vonden zien en dat we pas over een half jaar terug hoeven te komen. Dat is half januari, dan moeten we weer terug voor controle.
Ze krijgt dan ook een echo van het hoofd en een echo van de nieren en de blaas.
En daarna zien we de ergotherapeut, revalidatiearts en fysiotherapeut, uroloog en neuroloog.
Die komen dan allemaal naar een kamertje toe waar we tussen 15.00 en 17.00 zitten.
Dus dat wordt een lange dag, maar liever dat dan 5 losse afspraken.
Het is ten slotte wel 1,5 uur rijden naar Nijmegen van deur tot deur...
Ik ben blij dat het zo goed gaat en ik hoop dat we deze stijgende lijn van onze Rosa mogen blijven volgen in dit nieuwe jaar....
En nog een paar gezellige kiekjes als afsluiting.
Tot een volgende keer,
Groetjes van Ingrid, Henk, Amber & Rosa
