Zoals velen van jullie wel al weten, lig ik sinds maandag in het ziekenhuis.
Omdat de baby's hoofdje toch te snel groeit zijn we met de inleiding begonnen.
Maar er gebeurt nog niet zoveel spannends.
Ze zeiden ook dat deze manier van inleiden ook wat langer kan duren.
Wel 1 - 3 dagen (of nog langer) en natuurlijk zit ik nu op de 3e dag...
Het heeft gewoon even tijd nodig.
De 1e dag had ik meteen reactie van mijn lijf in de vorm van harde buiken.
We dachten hier, dat begint goed, maar in de avond werd het minder.
En gisteren helemaal niets meer!! Helemaal weg, jammer.
We hebben er maar het beste van gemaakt; Henk, ik en de baby.
Gisteren ben ik met Henk naar de botanische tuin Arcadië geweest.
Om de tijd door te komen en te ontspannen, heerlijk was het, lekker zonnetje erbij.
En heel dicht bij het ziekenhuis, straat oversteken en je bent er.
Verder slaap ik heel veel bij, dat gaat gelukkig goed, alsof ik moet inhalen.Een beetje reserve opbouwen voor de tijd die komen gaat, is ook fijn.
En hier hoef ik niets, eten is verzorgd, ik lees veel en schrijf mijn dagboek vol.
Dus ja, rust heb ik wel en toegeven aan de situatie gaat me ook goed af.
Wel hoop ik op wat meer actie vandaag...
Jullie horen of zien het wel.
Groetjes,
Ingrid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten