Naar Huis

Hallo allemaal,

De grote dag is eindelijk gekomen..
We mogen naar huis toe!!
Op maandag 9-9 op de uitgerekende datum...heel bijzonder

(vanwege netwerkproblemen in Nijmegen, pas vandaag gepubliceerd)

Het duurde de laatste dagen met name voor mij erg lang.
Heimwee heb ik nooit eerder gekend, maar nu weet ik ook wat dat is.
Het doet gewoon zeer, zoals je thuis kan missen, in lichaam en geest.
Ook al wist ik wel, dat het voor ons kleine meiske het beste is om nog even te blijven.
Dit grote meiske had het helemaal gehad met alles, ik wil gewoon naar huis toe.
Mijn herstel is naar omstandigheden goed en snel gegaan.
Sneller als bij Amber, maar anders, dat wel.
Elke dag een paar keer een rit naar het ziekenhuis toe met de rolstoel, over een hobbelpaadje met een kussen in je buik, helpt niet echt...
Nu heb ik thuis nodig voor het laatste stukje herstel, eindelijk rust.
En de hereniging van ons gezin, voor het eerste thuis... daar kan ik haast niet op wachten.
Dat moment van samenzijn en even niets moeten, behalve zelf voor je kind zorgen.

Het is ook echt tijd omdat ik het contact met Rosa elke dag te weinig vind.
1 en soms 2 keer per dag naar haar toe om te voeden, is gewoon te weinig als je pas bevallen bent.
En het zou fijn zijn om haar eindelijk in haar eigen bedje, op haar kamer te mogen zien.

Het is fijn dat het zo goed geregeld is in Nederland.
Daar ben ik ook echt wel dankbaar voor, dat we gebruik mochten maken van het Ronald mc Donaldhuis. Het is geweldig dat deze huizen door vrijwilligers worden gerund, van 9.30 's ochtends tot 21.30 's avonds is er iemand aanwezig om te helpen.
Anders moet je in een hotel, of bij vrienden/familie blijven.
Het is ook heel bijzonder om met lotgenoten in het zelfde huis te verblijven.
Je hebt het soms even nodig om je verhaal kwijt te kunnen tegen elkaar.
De verhalen die je hier hoort raken je zo diep.
Het zijn stuk voor stuk knokkers, zowel ouders als kinderen.
Ons knokkertje heeft ons er doorheen gesleept.
Het was een pittige tijd, we zijn er nog niet, maar we mogen
NAAR HUIS!!!

Groetjes,
Ingrid